Als beeldend kunstenaar ben ik onafscheidelijk van mijn videocamera. Daarmee probeer ik alledaagse, ogenschijnlijk betekenisloze handelingen en rituelen van mensen - inclusief mijzelf - vast te leggen en te analyseren. Zo heb ik wekenlang mensen geobserveerd met een psychiatrische aandoening. Zij verbleven in een psychiatrisch zorgcentrum en volgden daar wekelijks kunstzinnige therapie. Maar wat zijn bezigheden van oude mensen in zorgcentra? Wat is bepalend voor de waarde van handelingen en rituelen, en hoe visualiseer ik die? En wat gebeurt er als je de omstandigheden verandert? Is niet juist het residu heel belangrijk? Meestal zit ik (letterlijk) dicht op de huid tijdens mijn observaties met mijn camera en zoom ik zo ver mogelijk in om het kleine en meest persoonlijke in beeld te brengen op een abstracte manier. Handen vertellen ons een verhaal. Maar wat zegt de huid, een wining of kleding over iemand? Wat zegt de schil over het innerlijk van de mens? En is er een binnenkant zonder buitenkant? Kortom, bovenstaande vragen inspireren mijn zoektocht naar de betekenis van menselijk gedrag.

Foto: Margreet Kramer aan het werk bij Artist in Residence Arte Ventura in Spanje