Mijn praktijk is geworteld in kunsthistorisch onderzoek en resulteert in bas-reliëf figuratieve scènes die alledaagse objecten en situaties een monumentale aanwezigheid geven. Mijn werk bevindt zich op het snijvlak van 2D en 3D, waar representatie tastbaar wordt. Dit evenwicht tussen archaïsch en hedendaags, gewoon en buitengewoon, blaast bescheiden beelden leven in en prikkelt de verbeelding. Of ik nu een familie rond een tafel uitbeeld of een vluchtig moment uit het dagelijks leven, ik streef naar een emotioneel authentieke verbeelding van de menselijke conditie.

Ik maak gebruik van technieken variërend van houtsnede tot beeldhouwkunst, stucwerk, schilderkunst en keramiek. Mijn autodidactische achtergrond stelt me in staat eenvoudige categorisering te ontwijken en voortdurend de grenzen van het narratief te verkennen. Ik beweeg me tussen kleine werken en grootschalige publieke sculpturen. Inspiratie haal ik uit hyperlokale artefacten en geschiedenissen, zoals het kamp van Breendonk, waar mijn grootvader tijdens de Tweede Wereldoorlog verdacht werd van collaboratie.

Mijn werk gaat in op complexe emoties en reflecteert op scheppen te midden van mondiale onrust. Een centraal thema is de wisselwerking tussen ‘leven en zorg.’ In een bronzen openbare sculptuur van een vader en dochter, gekoppeld aan een nabijgelegen kapel, confronteer ik de kwetsbaarheid van het leven en de rol van kunst tegenover sterfelijkheid.

Yannick Ganseman