In zijn thematiek gaan de primaire interesses van de Rotterdamse fotograaf Otto Snoek uit naar de medemens en de openbare ruimte. Hij bezoekt hiervoor bij voorkeur pleinen, markten, winkelcentra; knooppunten die als draaischijven fungeren waar alles en iedereen samenkomt. De fricties die in dit sociale verkeer ontstaan ziet hij als het energetisch potentieel van de samenleving.

In de fotografie van Snoek gebeuren verschillende dingen tegelijkertijd. Ze vormen een samenvatting van datgene wat op die plekken ontstaat en voorvalt. De figuranten hebben allen, zo lijkt het, een eigen rol in een niet geregisseerd toneelstuk.

Voor zijn presentatie bij [re]Discoveries toont Snoek de fotografie die hij tussen 1991 en 1993, kort voor en na het uiteenvallen van de Sovjet Unie, maakte in wat nu het oosten van Oekraïne is. Hij verbleef in totaal een jaar in Charkiv en de Donbas om inzicht te verkrijgen in het dagelijkse leven binnen deze ontwrichte samenleving. Het beeldessay is een venster op een verdwenen wereld waarvan op dat moment de stolp werd afgetild waardoor een ieder werd bloot gesteld aan het onbekende.

Met deze turbulente periode begon zijn carrière als fotograaf.

Otto Snoek