Wie ben ik? Wat ben ik? Wat betekent het om een vrouw van kleur te zijn in een witte, bevoorrechte wereld waaraan ik mij volledig heb aangepast? Omdat ik dacht dat dat zo moest. En toch er altijd TUSSENIN zitten, voelen, zijn. Zoekend, onderzoekend, erbij willen horen, toeschouwer zijn, ontheemd, samengesteld. Bewust van… maar ook weer niet. Spiritualiteit, Surinaamse rituelen en manieren, sfeer, omgeving, geuren, tactiliteit, lichaam en geest. Ouder worden, verbonden met veel… met de ander, familie, kinderen, het kind in mij. Dingen vinden, reageren vanuit materiaal, het gewone zien, schoonheid in alles. Ordening om de chaos in mijn hoofd voor te zijn. Veilig zijn, dat ook voelen, maar altijd een beetje uit balans. Ik werk vanuit het onderbewuste, intuïtief, meditatief…

Mijn liefde voor textiel speelt een grote rol in mijn werk. Ik ben opgegroeid met hergebruik van bijna alles. Ik had schoolkleren en speelkleren. Gaten werden weggemoffeld met borduursel, niet met borduurgaren maar met dat wat er was. Het was anders, dat vond ik toen stom. Hoe de dingen om mij heen eruit moeten zien is een soort obsessie; intuïtief voel ik wat wel, wat niet.

Ik wil je geen hints of uitleg geven wat je moet zien… misschien een titel in het Sranantongo…

Karen Maes