Gefascineerd door wat meestal verborgen blijft, de achterkant van wandtapijten, de binnenzijde van geborduurde vesten en truien, richt mijn werk zich op de schoonheid van het ongeziene. In de vrijheid en willekeur van de steken ontstaat een eigen taal: los van het perfecte oppervlak, maar vol van menselijke aanwezigheid.

De vrij hangende textiele werken, vaak groot en dubbelzijdig, bewegen met het licht en de lucht. Ze tonen zachtheid, gelaagdheid en verbondenheid. In elke draad schuilt een emotie, soms zichtbaar, soms slechts voelbaar. Door borduurwerk te combineren met designvilt krijgt het materiaal een nieuwe diepte: het wordt drager van herinnering, kwetsbaarheid en zorg.

Het borduren is hier niet alleen een techniek, maar ook een gebaar — een handeling van aandacht, vertrouwen en herstel. Elke steek nodigt uit tot nabijheid; elke vezel vertelt een verhaal. Zo onderzoekt dit werk of textielkunst de wereld daadwerkelijk zachter kan maken.

Jolanda Linssen