In mijn tekeningen zoek ik naar die bijzondere momenten waar onze binnenwereld en de wereld om ons heen elkaar raken. Ik werk met grafiet en houtskool op papier, en neem bewust de tijd - ik noem het mijn ‘slow drawing’. Het gaat om kijken, proberen, weer opnieuw beginnen. Soms zie je nog net de sporen van wat er eerst was, en dat vind ik mooi, alsof het verhaal over wat verdwenen is én dat van het tekenen zelf zichtbaar blijft.

Meestal werk ik aan verschillende tekeningen tegelijk. Ze beginnen elkaar te beïnvloeden, alsof ze met elkaar in gesprek gaan, en zo ontstaan er series die bij elkaar horen. Wat me fascineert is hoe we tegelijkertijd heel alleen kunnen zijn en toch zo verbonden met anderen. Die spanning probeer ik te vangen. Mijn tekeningen ademen een soort stilte uit, niet leeg, maar vol van gedachten. De mensen die ik teken zijn vaak in hun eigen wereld verzonken, terwijl ze fysiek opgaan in de wereld om hen heen.

Ik houd van het spel tussen zachte grijstinten en scherpe contrasten. Licht en donker, wat er wel is en wat er niet is - of juist wat we denken te zien maar er eigenlijk niet is. Met lijnen en vormen die door elkaar lopen, probeer ik te laten zien hoe ingewikkeld en mooi onze verbindingen met elkaar en met de wereld eigenlijk zijn.