Ik schilder en teken figuratief, maar steeds in een beweging richting abstractie. Een terugkerend motief in mijn werk is de voorstelling van figuren die zo dicht bij elkaar staan, liggen of hangen, dat hun vormen in elkaar lijken over te lopen. Met vage contouren en overlappende ledematen wordt het moeilijk te bepalen waar de ene figuur eindigt en de andere begint. Deze dubbelzinnigheid is bewust, en symboliseert hoe nabijheid de grenzen tussen het zelf en de ander kan vervagen, waardoor lichamen met elkaar verstrengeld raken.

Mijn werk gaat over intimiteit en overgave, maar ook over veelheid en chaos. Daarbinnen zoek ik naar een punt van focus, terwijl ik openlaat wat er gebeurt en wie erbij betrokken is. Door schilderkundige ontdekkingen die tijdens het werkproces ontstaan, voeg ik voortdurend nieuwe elementen, dynamiek en verflagen toe. Het verzachten en vervagen van zichtbare grenzen wekt een gevoel van ongrijpbaarheid en een droomachtige sfeer, die de toeschouwer uitnodigt zich te richten op sensatie in plaats van representatie. Op die manier lost het werk uiteindelijk niet alleen de vorm op, maar ook tijd en ruimte.

Dick van Dijk