In mijn werk onderzoek ik de menselijke behoefte aan warmte, veiligheid en verbinding, met de baarmoeder als symbool voor een plek van groei, geborgenheid en co-existentie. De zachtheid, veerkracht en tactiliteit van wol stellen mij in staat om menselijke kwetsbaarheid en kracht uit te drukken in een wereld die behoefte heeft aan compassie en zorgzaamheid.

Ik voel me aangetrokken tot het werken met wol, het voelen ervan en het zichtbaar maken van de fragiele schoonheid van de wolvezels in het viltproces. Vilt, een niet-geweven textiel, ontstaat door het samenpersen van wol bevochtigd met olijfzeep en water. Toeval speelt een belangrijke rol in de uiteindelijke vorm en structuur van mijn werk, dat voortkomt uit zowel een gericht ontwerp als de willekeurige verstrengeling van wolvezels. Het resultaat van dit proces kan worden gezien als een co-creatie tussen kunstenaar en gevilte wol.

Mijn eerdere carrière als psycholoog weerspiegelt zich in mijn werk. De organische vormen in de natuur zijn mijn inspiratie om de natuurlijke cyclus van groei en verval uit te drukken; zoals de  ‘dark night of the soul’ essentieel is voor groei en een dieper bewustzijn.

Anna van Dorsten