jessieGGordon

Onderstaande originele Engelse tekst van jessieGGordon wordt gevolgd door de nederlandse vertaling.

Interrupting the need to know.

Becoming limber with discomfort.

Grappling with change.

The ambiguity between truths and realities and how to resist the immediate pull to identify, categorize and resolve a question. This investigation is central to both my artwork as well as my daily interaction with the world around me.  And yet I recognize the need for regular moments of rest and understanding.

As Philip Guston noted, ‘Probably the only thing one can really learn, the only technique to learn is the capacity to be able to change.’

How to shake up learnt assumptions and simply look, see and absorb moments of interaction between people and our environment? I have become increasingly absorbed with how shadows and reflections interrupt the drive to identify and evaluate, they stimulate the wandering, wondering eye.

Similarly, I notice if I loose my sense of humor my thinking stiffens. It is often the bounce of humor the recognition of the absurd which frees a stuck perspective.

In contrast to the speed of the camera which has become my notebook, the process of painting is a different visual-time interaction and technique. It takes time. Yet, by definition, a finished painting condenses time into one solid moment of rest. This chosen moment is in turn transformed back into movement and meanings in the continually changing thoughts and perceptions of the spectator.​

If we can become limber in the way we look and see, can we come up with more creative solutions to solid problems?

The questioning of truths and realities is particularly relevant in today’s world where truth and reality are under scrutiny. Remaining agile, inquisitive and courageous can help to unravel this world in a sustainable way.

jessieGGordon

Instagram en website van jessieGGordon

De noodzaak om te weten onderbreken. Leniger worden met ongemak. Omgaan met verandering.

De ambiguïteit tussen waarheden en realiteiten en hoe de directe drang om een vraag te identificeren, te categoriseren en op te lossen te weerstaan. Dit onderzoek staat centraal in zowel mijn kunstwerken als mijn dagelijkse interactie met de wereld om me heen. En toch herken ik de behoefte aan regelmatige momenten van rust en begrip.

Zoals Philip Guston opmerkte: 'Waarschijnlijk het enige wat men echt kan leren, de enige techniek om te leren is het vermogen om te kunnen veranderen.'

Hoe kunnen we aangeleerde aannames door elkaar schudden en eenvoudig kijken, zien en momenten van interactie tussen mensen en onze omgeving absorberen? Ik raak steeds meer gefascineerd door hoe schaduwen en reflecties de drang om te identificeren en te evalueren onderbreken, ze stimuleren het dwalende, verwonderde oog.

Op dezelfde manier merk ik dat als ik mijn gevoel voor humor verlies, mijn denken verstijft. Het is vaak de sprong van humor, de erkenning van het absurde, die een vastgeroest perspectief bevrijdt.

In tegenstelling tot de snelheid van de camera, die mijn notitieboekje is geworden, is het schilderproces een andere visuele-tijdinteractie en -techniek. Het kost tijd. Toch condenseert een voltooid schilderij per definitie tijd tot één vast moment van rust. Dit gekozen moment wordt op zijn beurt teruggetransformeerd tot beweging en betekenissen in de voortdurend veranderende gedachten en percepties van de toeschouwer.

Als we lenig kunnen worden in de manier waarop we kijken en zien, kunnen we dan creatievere oplossingen bedenken voor concrete problemen?

Het bevragen van waarheden en realiteiten is bijzonder relevant in de wereld van vandaag, waar waarheid en realiteit onder de loep liggen. Lenig, nieuwsgierig en moedig blijven kan helpen om deze wereld op een duurzame manier te ontrafelen.

jessieGGordon 2024