Ik verken wat zich buiten onze waarneming bevindt, en combineer daarbij wetenschappelijke concepten met artistieke vrijheid. In mijn langetermijnproject ‘Haystack’ gebruik ik theorieën uit de thermodynamica om het potentieel van één foto te onderzoeken.

Een paar jaar geleden nam ik een foto van een hooiberg die me intrigeerde. Het was alsof ik een glimp opving van monumentale structuren, mythen, vervlogen tijden en verleidelijke grootsheid en ruïnes. Hoewel de oorspronkelijke hooiberg al lang is verdwenen, worden mijn artistieke inspanningen nog steeds gedreven door een verlangen om het mysterie van wat dit ene beeld verbergt te onthullen.

Het werkproces dat ik heb ontwikkeld is gebaseerd op de ideeën van de Oostenrijkse natuurkundige Ludwig Boltzmann (1844-1906). Aan het einde van de 19e eeuw poneerde hij de toen revolutionaire stelling dat de statische macro-objecten die we waarnemen eigenlijk bestaan uit voortdurend veranderende atomaire micro-configuraties. Dus, onopgemerkt door ons, vindt er binnen elk object een voortdurende dans plaats van kleinere delen die spontaan opnieuw samenkomen. Zolang deze micro-configuraties zich ophopen tot hetzelfde macro-object, merken we zelfs niet dat deze dans plaatsvindt. Boltzmann's ideeën over verborgen micro-configuraties zijn een inspiratie voor het proces waarmee ik het beeld van de hooiberg onderzoek. Ik deel het beeld fysiek op in ‘kleinere delen’ die ik vervolgens assembleer in verschillende configuraties met als doel het ongeziene potentieel van deze ene foto aan het licht te brengen.

Door dit proces onderzoek ik alternatieve realiteiten, de eindeloze mogelijkheden van mutatie en evolutie, de verleiding van monumentale vormen en mijn eigen obsessie met het doen van ontdekkingen.

Lees hier het interview met Emile voor GalleryViewer verschenen op 9 februari 2024