Ik onderzoek en bestudeer de complexiteit van vrouwen en hun dubbele aard. In onze huidige, veeleisende samenleving worden ze veelal gevormd door verwachtingen van buiten, door hun omgeving of gebeurtenissen uit het verleden. Als gevolg daarvan neigen ze ertoe zichzelf te verbergen in een door hun gewenste omgeving.

Voor mij vertegenwoordigt het vermogen om zich aan te passen, vooral in sociale interacties, een voortdurende metamorfose van het menselijk bestaan. Het opnieuw verbinden met haar instinctieve aard is een voortdurende zoektocht; onthullen of verbergen, beseffend dat er zonder duisternis geen licht is, en vice versa. 

In mijn foto's gebruik ik mijn onderwerpen om deze voortdurende processen van verandering en aanpassing esthetisch weer te geven.

Mijn foto's zijn eerder beelden op zich dan beelden van iets. Elk beeld ligt in zichzelf besloten en creëert zijn eigen tijd en ruimte. Ik ziet ze als vrije en poëtische visuele rijmen die verhalen kunnen ontlokken in de verbeelding van de kijker. De overgang van het ene moment naar het andere waarbij de kijker zijn fantasie gebruikt om aan te voelen wat het volgende moment zal zijn.

Tijd is een belangrijke factor in mijn beelden, maar ook in mijn werkproces. De vertraging die ontstaat door het meestal analoog schieten van beelden, maar ook de magie die het proces oproept. Momenten van fantasierijke transformatie waarin geen actie plaatsvindt.

Op intuïtieve wijze verzamel ik beelden, veelal op analoge film. Het negatief is mijn uitgangspunt van waaruit ik mijn beelden vormgeef. De echte interpretatie van het beeld vindt plaats tijdens het afdrukken in de donkere kamer of tijdens het manipuleren van het gedigitaliseerde negatief op het scherm.

Het combineren van oude en nieuwe processen stimuleert me tot dieper onderzoek. Daarbij speelt materialiteit een belangrijke rol.