In haar schilderijen verbeeldt Elisabeth Knopper het vrouw zijn in al zijn facetten. Het vrouwelijke lichaam, moederschap, sexualiteit en het voortdurend laveren tussen kracht en kwetsbaarheid zijn de grote thema’s in haar schilderijen.

Vooral de laatste jaren is de vrouw, bekeken door de ogen van een vrouw en op zoek naar haar eigen identiteit, onderwerp van haar schilderkunst. De overheersende blauw en rood/roze tinten, de opbouw in het platte vlak, waar perspectief wordt gesuggereerd door opstapeling van elementen van onder naar boven (denk aan Matisse), het onbreken van gezichtskenmerken en de combinatie van huiselijke en natuurlijke, intellectuele en frivole (bij vlagen grappige) elementen maken Elisabeth’s doeken even herkenbaar als origineel.

Verlangen, twijfel en verdriet, maar ook humor, lust en overgave drukt ze uit middels raadselachtige taferelen die meer suggereren dan ze onthullen. En dat is precies de strijd die de vrouwen op haar doeken lijken te voeren: die van verhullen en onthullen. Waar ligt de grens en wat gebeurt er als je die overgaat? Overgave of vlucht, kiezen voor jezelf of de ander, het nu of de toekomst. de oplossing ligt in het schilderproces zelf.